ស្វែងយល់៖ អ្វីទៅជាព្រះអាទិត្យសិប្បនិម្មិត ដែលអន្តរជាតិ និងប្រទេសចិនកំពុងបង្កើត?
(ប៉េកាំង)៖ កាលពីចុងឆ្នាំមុនចិនទើបសម្រេចបាននូវ រ៉េអាក់ទ័រនុយក្លេអ៊ែរ ដែលប្រៀបដូចផ្កាយសិប្បនិម្មិត ដែលមានកម្តៅក្តៅជាងព្រះអាទិត្យដល់ទៅ ០៦ដង និងអាចជាអនាគតនៃប្រភពថាមពលនៅលើផែនដី។ នេះបើតាមការដកស្រង់ការផ្សាយចេញពីវែបសាយ Business Insider នៅរសៀលថ្ងៃចន្ទ ទី១៤ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៩។
ចូរស្រមៃមើលថា តើវានឹងប្រសើរយ៉ាងណាបើយើងអាចយកព្រះអាទិត្យ មកប្រើជាថាមពលជំនួសឲ្យការប្រើប្រាស់ឥន្ធនៈហ្វូស៊ីល តែមិនមែនថាមពលពន្លឺព្រះអាទិត្យ គឺថាមពលនុយក្លេអ៊ែរ Nuclear Fusion។ រ៉េអាក់ទ័រសម្រាប់បង្កើតថាមពល Nuclear Fusion ឈ្មោះថា Experimental Advanced Superconducting Tokamak (EAST) ដែលមានមូលដ្ឋាននៅទីក្រុង Hefei ប្រទេសចិន មានសមត្ថភាពបង្កើនសីតុណ្ហភាពដល់ ១០០លានអង្សាសេ ដែលក្តៅជាងព្រះអាទិត្យ ០៦ដង។
ថាមពល Nuclear Fusion កើតឡើងនៅពេលអាតូមមានទម្ងន់ស្រាល រលាយចូលគ្នាទៅជាងអាតូមមួយថ្មីមានទម្ងន់ធ្ងន់ជាងមុន ដែលក្នុងអំឡុងប្រតិកម្មនេះថាមពលត្រូវបានបញ្ចេញ។ វាស្តាប់ទៅងាយស្រួលប៉ុន្មាន មិនងាយនឹងបង្កើតឡើងនោះឡើយ ដោយសារតែអាតូមទាំងពីរមានបន្ទុកវិជ្ជមានដូចគ្នា ដូចទៅនឹងមេដែកឆក់ដែរ គឺពួកវាតែងព្យាយាមរុញគ្នាចេញ។
ប៉ុន្តែផ្កាយដូចជាព្រះអាទិត្យរបស់យើងជាដើម វាអាចជម្នះលើការរុញច្រានគ្នានេះបាន ដោយសារតែទំហំដ៏ធំសម្បើមរបស់វា ដែលអាចបង្កើតនូវកម្លាំងសម្ពាធដ៏ខ្លាំងក្លានៅក្នុងស្នូលរបស់ពួកវា ដូច្នេះហើយអាតូមត្រូវបង្ខំឲ្យរំកិលជិតគ្នា ជាហេតុធ្វើឲ្យពួកវាមានលទ្ធភាពខ្ពស់ក្នុងការប៉ះទង្គិចគ្នា។ ទោះជាបែបនេះក្តីនៅមានបញ្ហាចោទមួយ គឺពួកយើងមិនមានបច្ចេកវិទ្យា ដើម្បីបង្កើតបរិមាណដ៏មហាសាលនៃសម្ពាធបែបនេះនៅលើផែនដី។
យ៉ាងណាមិញ នៅមានមធ្យោបាយមួយ គឺយើងក៏អាចបង្កើតប្រតិកម្ម Fusion តាមរយៈការប្រើប្រាស់សីតុណ្ហភាពក្តៅខ្លាំងផងដែរ ដែលវាគឺជាមុខងារចម្បងរបស់ម៉ាស៊ីនរ៉េអាក់ទ័រ EAST របស់ប្រទេសចិន។ និយាយរួមទៅ បើសីតុណ្ហភាពកាន់តែក្តៅ អាតូមក៏ធ្វើចលនាខ្លាំងផងដែរ ហើយលទ្ធភាពនៃការប៉ះទង្គិចគ្នារបស់ពួកវាគឺកាន់តែខ្ពស់។
តែប្រសិនបើសីតុណ្ហភាពក្តៅជ្រុលខ្លាំងពេក អាតូមទាំងនោះនឹងធ្វើចលនាលឿនពេក និងមិនងាយបុកគ្នានោះទេ ខណៈបើត្រជាក់ពេក ពួកវាធ្វើចលនាមិនលឿនគ្រប់គ្រាន់។ ដូច្នេះកម្រិតសីតុណ្ហភាពសមរម្យបំផុត ដើម្បីបង្កើតប្រតិកម្ម Nuclear Fusion គឺប្រហែល ១០០លានអង្សាសេ ដែលស្មើនឹងកម្តៅព្រះអាទិត្យគុណនឹង ០៦ដង។
កន្លងមកនេះ មានការពិសោធន៍តែមួយចំនួនតូចប៉ុណ្ណោះ នៅលើពិភពលោក ដែលអាចបង្កើតចេញជាប្រតិកម្មនេះបាន ហើយការពិសោធន៍ចុងក្រោយបំផុត ត្រូវបានធ្វើឡើងជាមួយកូនម៉ាស៊ីនរ៉េអាក់ទ័រ EAST នេះឯង ដែលវាបានរក្សាលំនឹងប្រតិកម្ម Nuclear Fusion បានប្រមាណ ១០វិនាទី មុនពេលរលត់ម៉ាស៊ីនទៅវិញ។ ខណៈវាគឺជាជោគជ័យមួយសម្រាប់ EAST នៅសល់ផ្លូវវែងឆ្ងាយទៀតមុនអាចទៅដល់គោលដៅបង្កើតថាមពល Nuclear Fusion ដែលមាននិរន្តរភាពសម្រាប់មនុស្សលើភពផែនដី។
នេះប្រហែលមកពី EAST គឺជាកូនម៉ាស៊ីនរ៉េអាក់ទ័រ មានប្រវែងត្រឹមប៉ុន្មានម៉ែត្រ ដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងត្រឹមសម្រាប់តែការពិសោធន៍មួយមុខ ហើយតួនាទីចម្បងរបស់វាបច្ចុប្បន្ន គឺជួយអ្នកវិទ្យាសាស្រ្តបង្កើតបច្ចេកវិទ្យា Nuclear Fusion ដែលកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព ហើយនៅថ្ងៃណាមួយអាចផ្គត់ផ្គង់ថាមពល ដល់ទីក្រុងក្នុងប្រទេសនានានៅជុំវិញពិភពលោកបាន។
សព្វថ្ងៃនេះ គម្រោងបង្កើតថាមពល Nuclear Fusion ធំជាងគេបង្អស់លើលោកឈ្មោះថា International Thermonuclear Experimental Reactor (ITER) ដែលជាកិច្ចប្រឹងប្រែងថ្នាក់អន្តរជាតិ។ ប្រទេសប្រមាណ ៣៥ បានចំណាយលុយរាប់ពាន់លានដុល្លារ សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍវាឡើង។ ITER ត្រូវបានរចនាឡើងក្រោមគោលដៅ ឲ្យក្លាយជាម៉ាស៊ីនរ៉េអាក់ទ័រពេញលេញដំបូងគេ ដើម្បីបង្កើតផលិតថាមពល Nuclear Fusion បានច្រើនជាងថាមពលដែលប្រើប្រាស់ក្នុងការបង្កើនកម្តៅឲ្យវា។
ដើម្បីឲ្យម៉ាស៊ីនរ៉េអាក់ទ័រទាំងនេះដំណើរការទៅបាន យើងត្រូវចំណាយថាមពលយ៉ាងច្រើនទៅឲ្យពួកវា។ តួយ៉ាងការធ្វើតេស្តលើ EAST កន្លងទៅនេះ បានស៊ីថាមពលអស់ជាង ១០ម៉េហ្គាវ៉ាត់។ ខណៈទំហំថាមពលនេះ គឺគ្រប់គ្រាន់អាចផ្គត់ផ្គង់ផ្ទះប្រជាជនអាមេរិកចំនួន ១,៦៤០ខ្នង បានសម្រាប់រយៈពេល ០១ឆ្នាំ ប៉ុន្តែលទ្ធផលថាមពលដែលមកវិញ គឺមិនស្មើពាក់កណ្តាលថាមពលដែលវាបានប្រើប្រាស់ផង។
ដូច្នេះតើប្រភេទថាមពលនេះ សាកសមនឹងការខិតខំប្រឹងប្រែងបង្កើតវាដែរ ឬអត់? គុណសម្បត្តិមួយរបស់ Nuclear Fusion គឺវានឹងមិនបង្កើតកាកសំណល់វិទ្យុកម្មក្នុងទម្រង់ណាមួយឡើយ បើធៀបទៅនឹងប្រភេទប្រតិបត្តិការនុយក្លេអ៊ែរ ដូចយើងឃើញសព្វថ្ងៃនេះ នៅតាមរោងចក្រនុយក្លេអ៊ែរប្រភេទ Fission ដែលផ្តោតទៅលើដំណើរការ នៃការបំណែកខ្លួនរបស់អាតូម។
ហើយកាន់តែល្អថែមទៀត គឺរោងចក្ររ៉េអាក់ទ័រប្រភេទ Fusion អាចដំណើរការដោយប្រើប្រាស់ទឹកសមុទ្រ ដែលជាធនធានមាននិរន្តរភាព និងអាចកើតឡើងវិញបាន។ ក្រៅពីនេះមិនដូចប្រភពថាមពលដទៃទៀត វាមិនត្រូវការស្រូបពន្លឺពីព្រះអាទិត្យ ក៏ត្រូវការឲ្យខ្យល់បកមកលើវានោះដែរ។ ម៉្យាងវិញ ក្នុងសម័យកាលដែលធនធានលើផែនដីកាន់តែថយចុះ ហើយបញ្ហាបម្រែបម្រួលអាកាសធាតុកាន់តែអាក្រក់ថាមពល Nuclear Fusion គឺជាជម្រើសដ៏ប្រសើរមួយ៕
